Eδώ δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις.
Ολυμπιονίκης το 2004, 12 φορές Πρωταθλητής Ελλάδος, 3 φορές Πρωταθλητής Ευρώπης, 16 μετάλλια σε Παγκόσμια Κύπελλα.
Ο Γιώργος Χειμωνέτος είναι ένας από τους «χρυσούς» αθλητές που τη δεκαετία του ’90 έκανε ευρέως γνωστό στη χώρα μας την ποδηλασία. Είναι ο άνθρωπος που την εποχή που ήταν ένα σπορ για λίγους και εκλεκτούς, εκείνος (με τις μεγάλες επιτυχίες του) φρόντισε να μας μάθει τι σημαίνει ποδήλατο.
Μιλώντας στην Έλενα ‘Ανθη και στο Cycle 365, άνοιξε την καρδιά του και εξήγησε τι έχει αλλάξει από τότε και πώς βλέπει το μέλλον του σθλήματος.
Συνέντευξη στην ‘Ελενα ‘Ανθη
Φωτογραφίες: Από την προσωπική συλλογή του Γιώργου Χειμωνέτου
Θα ήθελες να μας αναφέρεις κάτι που έχει μείνει χαραγμένο στην μνήμη σου από εκείνη την περίοδο;
Στην Κολομβία και στη Φιλαδέλφεια το 1997 στα Παγκόσμια Κύπελλα. Κερδίσαμε 2 χρυσά και ακούσαμε για πρώτη φορά τον Εθνικό μας Ύμνο.
Ποδηλάτης, μοντέλο, γυμναστής, επιχειρηματίας, σύζυγος και πατέρας. Τι από όλα αυτά είναι ο Γιώργος ;
Σίγουρα όλα αυτά μαζί. Αν όμως κάτι με χαρακτηρίζει, σίγουρα θα έλεγα ποδηλάτης. Η ζωή μου είναι το ποδήλατο, απλά δεν κάνω πρωταθλητισμό πλέον.
Γιατί σταμάτησες την ποδηλασία; Σε κέρδισε το μόντελινγκ ή, ο χώρος του αθλητισμού είναι τόσο σκληρός και επίπονος;
Το 2004 ήταν ένα κομβικό σημείο στην ζωή μου και την πορεία της. Ήταν τότε που αποφάσισα να κλείσω την αθλητική μου πορεία με μια διάκριση. Και τι καλύτερο από μία Ολυμπιάδα. Έτσι μετά από 17 χρόνια αγωνιστικής ποδηλασίας σε υψηλό επίπεδό αποφάσισα να σταματήσω.
Τι θα συμβούλευες κάποιον που θα ήθελε να ασχοληθεί με την αγωνιστική ποδηλασία;
Στις ημέρες μας με την τόση πληροφόρηση που υπάρχει έχει ξεπεραστεί ένα εμπόδιο μεγάλο για κάποιον που θα ήθελε να μάθει περισσότερες πληροφορίες για το ποδήλατο ή, και την αγωνιστική ποδηλασία. Έχουν επίσης δημιουργηθεί τόσοι σύλλογοι, που πλέον είναι λίγο πιο «εύκολο» να ασχοληθεί κάποιος με την ποδηλασία. Αυτό που θεωρώ ότι πρέπει να προσέξει κάποιος είναι τα άτομα που θα έρθει σε επαφή μαζί τους. Εννοώ δηλαδή τα κατάλληλα άτομα προορισμένα για αυτό. Με γνώση για το ποδήλατο και τον αθλητή. Ειδικά στα πρώτα σου βήματα σαν νέος θα πρέπει να έχεις σωστή καθοδήγηση. Πιστεύω ότι θα μπορούσα να έχω άλλη πορεία όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα… έγιναν πολλά λάθη.
Αν και γίνονται αρκετές κινήσεις πλέον σε αθλητικό επίπεδό για την ανάδειξη της ποδηλασίας, από πλευράς κρατικού μηχανισμού θέλουμε δουλειά ακόμη. Πιστεύεις ότι η ποδηλασία σαν άθλημα είναι υποβαθμισμένη στην χώρα μας ;
Οι αθλητές και οι επιδόσεις που έχουμε στους αγώνες, αποδεικνύουν περίτρανα ότι υπάρχουν ταλέντα . Άρα υπάρχει όρεξη, υπάρχει ταλέντο, υπάρχει η εμπειρία και φυσικά πολλοί αθλητές. Σαφώς και είμαστε πιο «πλούσιοι» από την δεκαετία του ’70 , του ΄80 ακόμα και του ’90. Νομίζω γίνονται βήματα.
Γυναίκεια ποδηλασία. Πες μου την γνώμη σου.
Η ποδηλασία έχει πολύ χώρο για τις γυναίκες, έχουν την δυναμική. Εάν τις υποστηρίζαμε και λίγο περισσότερο θα βλέπαμε περισσότερες διακρίσεις ακόμα και από τους άνδρες.
Μπορεί το ποδήλατο να αποτελέσει ένα εναλλακτικό τρόπο μετακίνησης;
Παλαιοτέρα προβλήματα, όπως η μορφολογία του εδάφους, δεν αποτελεί πλέον πρόβλημα μιας και όλο και περισσότερα άτομα αθλούνται. Άθληση ίσον δύναμη, αντοχή. Η ασφάλεια παραμένει να είναι το μέγιστο πρόβλημα για την αστική ποδηλασία, αλλά πιστεύω ότι εάν έχεις καλή διάθεση να μην μένεις στα λόγια αλλά στη δημιουργία για να φτιάξεις τις κατάλληλες συνθήκες, όπως ένα δίκτυο με ποδηλατοδρόμους σε μια κοινότητα, όλα είναι εφικτά. Και φυσικά με την ανάλογη παιδεία. Θα σου πω ένα μικρό παράδειγμα για αυτό. Εάν το κάθε σπίτι γέμιζε από ποδήλατα, αμέσως θα άλλαζε και η παιδεία μέσα σε αυτό το σπίτι και στην οικογένεια. Εάν λοιπόν άλλαζε μέσα στο σπίτι θα άλλαζε και η κοινωνία.
Σε μια παλαιότερη συνέντευξη σου είχες πει ότι από την ζωή σου το μόνο που σου λείπει είναι η οικογένεια. Πρόσφατα σε συνάντησα με την πανέμορφη σύζυγο σου και τα δυο σας παιδάκια. Δημιούργησες αυτό που τότε σου έλειπε, τώρα τι;
Είμαι πλήρης, το ζω και όπως συνηθίζω να λέω, είμαι επαγγελματίας πατέρας. Έχω δυο παιδάκια 2 και 4 ετών και ασχολούμαι μαζί τους συνειδητά αλλά και δίνοντας πάντα προτεραιότητα στις ανάγκες τους. Θα ήθελα να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και με το ποδήλατο γιατί όχι, αλλά από την άλλη θεωρώ ότι μεγαλύτερη σημασία έχει να αθλούνται. Η άθληση δίνει την δυνατότητα στα παιδιά να βελτιώσουν την φυσική τους κατάσταση, αλλά κυρίως να συνηθίσουν σε έναν τρόπο ζωής και άσκησης που ιδανικά θα συνεχίσουν στην υπόλοιπη ζωή τους.
