Η λατρεία που έχουν για την ποδηλασία είναι δεδομένη και το αποδεικνύουν καθημερινά, είτε με την προπονητική τους ενασχόληση και την βιωματική ενσωμάτωσή τους με το ποδήλατο, είτε με την συμμετοχή τους σε πανελλήνια πρωταθλήματα και αγώνες.

Ο Παύλος Γούδας και ο Κωνσταντίνος Γεράκης είναι δύο ποδηλάτες που ζουν γι’ αυτό και μέχρι να το αποφασίσουν οι ίδιοι δεν πρόκειται να τα παρατήσουν. Γιατί το ποδήλατο τούς δίνει πνοή!

Συνέντευξη στον Σπύρο Γουναρόπουλο
Φωτογραφίες: Γιώργος Κωνσταντίνου

Σε ποια ηλικία κατάλαβες ότι το ποδήλατο κερδίζει έδαφος στη ζωή σου και αποφάσισες να ασχοληθείς πιο σοβαρά με αυτό;

Π.Γ.: Ασχολήθηκα με την ποδηλασία το 1990 μέχρι το 97. Σταμάτησα λόγο στρατού και μετά λογο εργασίας και εμπλοκής μου με τους αγώνες ταχύτητας στο ΠΠΤ. Το 1999 το άφησα στην άκρη αλλα δεν έφυγε ποτέ η αγάπη μου για την αγωνιστική ποδηλασία. Το 2014 πήρα την απόφαση να ξανάκαβαλήσω, βέβαια δεν ειχα στο μυαλό μου τούς αγώνες, απλά ήθελα να κάνω πάλι ποδήλατο. Γνώρισα τότε τον Κώστα Ράπτη και σε μία συζήτηση που είχαμε μου είπε να γραφτώ στην ΠΕΠΑ και να πάρω μέρος στους αγώνες. Εκεί μου γνώρισε τον πολύ καλό μου φίλο τον Δημήτρη Μπούτσια που όλα αυτά τα χρόνια είναι δίπλα μου και με βοηθάει στις προπονήσεις μου. Και έτσι το μικρόβιο ξαναήρθε στην επιφάνεια.

K.Γ.: Δυστυχώς ή ευτυχώς γνώρισα την ποδηλασία σε μεγάλη ηλικία, στα 37. Η ανάγκη για άθληση πέρα από τους ψυχρούς τοίχους του γυμναστηρίου ώθησαν στην αγορά ενός ποδηλάτου. Από εκείνη τη στιγμή μπήκε το «μικρόβιο» της ποδηλασίας για τα καλά στη ζωή μου. Έκτοτε δεν μπορώ να με φανταστώ να μην ανέβω σε δύο τροχούς.

«Πρέπει να είσαι έτοιμος για θυσίες, δεσμεύσεις, αφοσίωση και πολύ ανθεκτικός στον πόνο»

Τι στερήθηκες για να κατακτήσεις αυτά που ήθελες μέσα από το ποδήλατο; ‘Ηταν απλώς μία επιθυμία που ήθελες να εκπληρώσεις ή σκέφτηκες να κατέβεις σε αγώνες για τις διακρίσεις;

Π.Γ.: Στερήθηκα πάρα πολλά πράγματα, γιατί ότι κάνω προσπαθώ να το κάνω όσο πιο σωστά γίνεται και με πολύ πάθος και αφοσίωση. Αλλα δεν είναι τι στερηθηκα μόνο εγω, αλλά και η οικογένειά μου. Όταν παίρνεις την απόφαση να κάνεις κάτι σοβαρά, φυσικά σε ενδιαφέρουν τα αποτελέσματα γιατί βάσει αυτών βλέπεις πώς πας και δουλεύεις όλο και πιο πολύ και πιο σκληρά. Το να σου πω πως δεν με ενδιαφέρουν οι διακρίσεις θα είναι μεγάλο ψέμα. Όλοι θέλουμε να φτάσουμε όσο το δυνατόν στο πιο ψηλό σκαλί, γι’ αυτό άλλωστε δουλεύω τοσο σκληρά σε κάθε προπόνηση για να μπορώ να βρίσκομαι σε αυτό.

Κ.Γ.: Η αρχή πάντα είναι η εκπλήρωση κάποιου στόχου, όπως π.χ. «θα μπορέσω να ολοκληρώσω μια διαδρομή 50χλμ;», «Θα μπορέσω να κάνω ένα brevet;». Το ένα φέρνει το άλλο και χωρίς να το καταλάβεις έχεις φτάσει στο σημείο να αναρωτιέσαι, «θα μπορέσω να τερματίσω τον αγώνα;». Και μετέπειτα γλυκαίνεσαι και έρχεται η επιθυμία για βάθρα και διακρίσεις. Πίστεψέ με, είναι ωραίο το συναίσθημα της διάκρισης. Στερήσεις φυσικά υπάρχουν, όπως να φάω μια ολόκληρη τούρτα ή να αφιερώσω μια Κυριακή στο κρεβάτι μου (χαχαχα)…

Ποια είναι η γνώμη σου για τα ποδηλατικά δρώμενα της χώρας μας; Τι λείπει και τι θα πρέπει να γίνει, ώστε να υπάρξει βελτίωση στο άθλημα;

Π.Γ.: Από τότε που ξεκίνησα δεν βλέπω καμία ιδιαίτερη βελτίωση και ούτε τρέφω αυταπάτες πως θα γίνουν καλύτερα τα πράγματα. Λείπουν πολλά και το βασικότερο είναι το ενδιαφέρον για το ίδιο το άθλημα και τους νέους αθλητές που είναι το μέλλον γιατί εμείς οι μάστερ απλά είμαστε το παρόν χωρίς μέλλον.

Κ.Γ.: Όλα ξεκινούν κατά την γνώμη μου από την έλλειψη ποδηλατικής παιδείας και κουλτούρας που έχουν οι περισσότεροι στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα η ποδηλασία να μη θεωρείται και να αντιμετωπίζεται ως άθλημα, όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες. Δεν προσεγγίζει το ενδιαφέρον, τόσο από κοινό, όσο και από υποστηρικτές που θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν, γιατί απλά δεν «πουλάει». Η υγιής συνεργασία των σωματείων και όλων εμάς, καθώς και η δημιουργία υποδομών από πλευράς της πολιτείας θα συμβάλλουν τα μέγιστα στη βελτίωση του αθλήματος.

Πώς προετοιμάζεσαι πριν από κάθε αγώνα και τι λάθος κάνουν, κατ’ εσέ, άλλοι αθλητές στη διάρκεια της προπόνησής τους και δεν το κάνεις εσύ;

Π.Γ.: Σκέφτομαι τον αγώνα, ποιοι μπορεί να είναι οι αντίπαλοι μου, την διαδρομή αν την έχω ξανατρέξει και ποια ήταν τα λάθη που μπορεί να είχα κάνει. Το τι κάνουν λάθος οι άλλοι και αν κάνουν δεν το ξέρω και δεν με ενδιαφέρει, αυτό ας το βρούν μόνοι τους ή με τον προπονητή τους. Με νοιάζει μόνο το τι μπορεί εγώ να κάνω λάθος, να το εντοπίσω με τον προπονητή μου και να το διορθώσουμε.

Κ.Γ.: Προσωπικά ο παράγοντας ξεκούραση, σωματική και ψυχολογική, αλλά και η διατροφή είναι σε προτεραιότητα πριν από κάθε αγώνα. Αφιερώνω λίγες ώρες στην προπόνηση και περισσότερες σε εναλλακτικές μορφές χαλάρωσης, όπως ένα σινεμά, μια βόλτα με φίλους ή οικογενειακές στιγμές. Ένα λάθος που θεωρώ ότι κάνουν οι περισσότεροι είναι οι πολύωρες σε ένταση προπονήσεις πριν από αγώνες με αποτέλεσμα να είναι σε μόνιμη βάση κουρασμένοι και να μην μπορούν ν’ αποδώσουν σε αυτους ανάλογα.

«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ποδηλατική παιδεία και κουλτούρα»

Κούρσα, cyclocross ή mountain;

Π.Γ.: Κούρσα πρώτα από όλα και κυρίως σιρκουί, γιατί μου αρέσει πάρα πολύ η ταχύτητα και το να παίζονται όλα μέχρι το τέλος. Μετά cyclocross που μου άρεσε πάρα πολύ που θα άφηνα την άσφαλτο γι΄ αυτό. Και τέλος mtb για διασκέδαση και αλλαγή.

Κ.Γ.: Το κάθε ένα έχει τη γοητεία του. Προσωπικά επιλέγω την κούρσα. Σκέψεις όμως υπάρχουν να ξεκινήσω ορεινή ποδηλασία, σίγουρα ως εναλλακτικό μέσο για την χειμερινή προετοιμασία μου και πού ξερεις… αγωνιστικά το 2020.

Πόσες ώρες αφιερώνεις πάνω στο ποδήλατο;

Π.Γ.: Οι ώρες πάντα εξαρτώνται σε ποια περίοδο βρίσκομαι και ανάλογα τούς στόχους που έχω βάλει. Πάντως είναι αρκετές γιατί είμαι απών από την οικογένεια μου.

K.Γ.: Στην περίοδο προετοιμασίας αφιερώνω αρκετές ώρες, περίπου 14-15, κάτι το οποίο περιορίζεται στο ήμισυ κατά την διάρκεια των αγώνων.

Τι αθλητικά προσόντα πρέπει να διαθέτει κάποιος για να ξεκινήσει την αγωνιστική ποδηλασία;

Π.Γ.: Πρέπει να είναι έτοιμος για θυσίες, δεσμεύσεις, αφοσίωση και πολύ ανθεκτικός στον πόνο.

Κ.Γ.: Η ποδηλασία σύμφωνα με έρευνες συγκαταλέγεται στα πιο δύσκολα και απαιτητικά αθλήματα. Το τρίπτυχο της επιτυχίας για την αγωνιστική ποδηλασίας; Επιμονή, υπομονή και θέληση. Οι αθλητικές ικανότητες μπορούν να βελτιωθούν και να εξελιχθούν με την συστηματική και δομημένη προπόνηση. Όταν όμως δεν υπάρχει αφοσίωση και οργάνωση, τότε όλα μπορούν να πάνε στο «καλάθι των αχρήστων».

Στο πλαίσιο της συνέντευξης, ο Παύλος Γούδας και ο Κωνσταντίνος Γεράκης ανακοίνωσαν την επίσημη συνεργασία τους με την εταιρία αθλητικών ρούχων Kovanis Custom Sportswear.

Στη φωτογραφία από αριστερά: Παύλος Γούδας, Χριστιάννα Αθανασοπούλου, Τάσος Κοβάνης, Κωνσταντίνος Γεράκης.

• Από την έντυπη έκδοση